12 مشخصه تشک مواج

تشک مواج برای افرادی که تحرک خیلی کمی دارند بسیار مناسب و موثر است، استفاده از پد های مواج برقی از بروز زخم بستر نوع 1 جلوگیری کرده و مسلما مانع بیشتر شدن زخم بستر در سطوح بالاتر می شود. زیرا تشک مواج با تحرک عضله های بدن آن ها را از یک نواختی خارج می کند.

1- انطباق:
محصولاتی که از آب، هوا، ژل و سطح حبابی درست شده اند، با حرکات و شکل بدن و جابه جایی انطباق پیدا می کنند.

2- پایداری و ثبات:
بیمارانی که به سختی می توانند تعادل خود را روی ویلچر داشته باشند ممکن است روی بالشتک هایی که منطبق به بدن می شوند احساس ناامنی کنند. هنگامی که بیماران بدن خود را روی صندلی جا به جا می کند، بالشتک مواج نیز همراه او حرکت می کند.

3- فشار تحتانی:
اگر بالشتک یا تشک مواج خیلی نرم یا خیلی نازک باشد ممکن است فشرده شده و سبب تماس پوست با سطح زیری شود، که دیگر خاصیت خود را ندارد.

4- نیروی برشی:
تشک مواجی که سطح بالن مانند یا تخم مرغی دارند می توانند با حرکت بدن شکل بگیرند و جا به جا  شوند که باعث کاهش فشار در سطح خارجی پوست می شود. بالشتک مواجی که سرازیر هستند و به سمت بالا شیب دارند احتمال سر خوردن بیماران را کم می کند و در نتیجه نیروی برشی کاهش می یابد.

5- گرما:
با افزایش حرارت احتمال گسترش زخم بستر بیش تر می شود. آب و ژل داخل تشک مواج به هدایت بیش تر گرما به خارج کمک می کند. ژل ممکن است برای بعضی از بیماران خیلی سرد باشد به نحوی که باعث کاهش متابولیسم سلول های تشکیل دهنده پوست شود که در نتیجه اکسیژن رسانی به پوست کاهش می یابد. بالشتک ها و تشک های مواجی که حباب دارند بهتر است برای بیمارانی که بدن آن ها خیلی گرم می شود و هوا نمی تواند جابه جا شود، استفاده نشوند. این تشک های مواج برای بیمارانی مناسب است که احساس سرما می کنند.

6- جذب رطوبت:
رطوبت تولید شده بستگی به گرمای تولید شده دارد و رطوبت جذب شده بستگی به جنس کاور تشکمواج فرق می کند. رویه هایی که از نخ درست شده اند قابلیت جذب رطوبت را دارند. مواد نفوذ پذیر نسبت به بخار، مثل پلاتیلون (platilon) به هوا و بخار آب اجازه گردش می دهند که در نتیجه میزان عرق کردن به حداقل می رسد. آن ها عایق آب نیز می باشند که در صورت ریختن  آب، تشک زیرین خشک باقی می ماند. مواد مصنوعی مثل نایلون و پلاستیک جاذب نیستند و باعث عرق کردن پوست می شوند که اصلا برای زخم بستر شرایط خوبی نیست.

7- خواص ضد حریق:
تشک مواج توسط مؤسسات استاندارد دستگاه های پزشکی در کند کردن آتش مورد آزمایش قرار می گیرند. این وقتی اتفاق می افتد و اهمیت می یابد که بیمار نمی تواند خود را از روی ویلچر یا تشک جابه جا کند و هیچ گونه تحرکی ندارد.

8- عایق آب بودن:
تشک ها و بالشتک های مواج عایق برای بیمارانی کاربرد دارد که مشکلات ادراری و خود ادراری دارند.

9- شستشو:
بررسی کنید که آیا رویه بالشتک و تشک قابل شستشو و ضدعفونی باشد، که اهمیت فراروانی دارد.

10- نگهداری:
بعضی تشک ها و بالشتک های مواج نصب اولیه و یا نگهداری های ویژه نیاز دارند به نحوی که بیمار به تنهایی قادر به انجام آن ها نمی باشد. بهتر است نوعی از تشک را انتخاب کنیم که نیاز به این گونه نگهداری ها نداشته باشد.

11- وزن:
سبک و قابل حمل بودن برای آن دسته از بیماران که همیشگی نیاز به جابه جایی و حمل ویلچر دارند حائز اهمیت است. بعضی بالشتک های مواج که حاوی ژل و آب هستند سنگین بوده و به راحتی قابل جا به جایی نیستند.

12- هزینه:
تشک های مواج و بالشتک ها در قیمت هایی متفاوتی عرضه می شوند. معمولاً گران قیمت ها برای استفاده طولانی مدت و سلامت بیمار با وزن بالا مناسب تر هستند.

منبع : آتي اسپرت

شما هم می توانید در مورد این مقاله نظر دهید