پیشگیری از سندرم آرنج تنیس بازان

بیماری‌ آرنج‌ تنیس‌بازان‌ عبارت‌ است‌ از التهاب‌ نواحی‌ استخوانی‌ آرنج‌. عضلات‌، تاندون ها و اپی‌کوندیل‌ (یک‌ برجستگی‌ استخوانی‌ در سطح‌ خارجی‌ آرنج‌ که‌ در آنجا عضلات‌ ساعد به‌ استخوان‌ بازو می‌چسبند) که آرنج‌ را درگیر می ‌کند و بیشتر، بزرگسالان‌ (۴۰-۲۰ ساله‌) را مبتلا می‌کند.

علایم‌ شایع‌:
- درد و حساسیت‌ به‌ لمس‌ در اپی‌کوندیل‌
- مشت‌ ضعیف‌
- درد در هنگام‌ حرکات‌ پیچشی‌ دست‌ یا بازو مثلاً حین‌ استفاده‌ از پیچ‌گوشتی‌ یا بازی‌ تنیس‌

پیشگیری‌:
- تا وقتی‌ که‌ در شرایط‌ عالی‌ قرار بگیرید، ورزش‌ هایی‌ مثل‌ تنیس‌ را به‌ مدت‌ طولانی‌ انجام‌ ندهید.
- راکت ‌های‌ تنیس‌ می ‌توانند آرنج‌ تنیس‌بازان‌ را بدتر کنند. انتخاب‌ اندازه‌ یا نوع‌ متفاوت‌ (بزرگ‌تر، قابل‌ انعطاف‌تر، دسته‌ بزرگتر) ممکن‌ است‌ کمک‌کننده‌ باشد.

- اگر به‌ تازگی‌ یادگیری‌ تنیس‌ را آغاز کرده‌اید، از فرد متخصص‌ کمک‌ بگیرید. روش‌ و وضعیت‌ قرارگیری‌ در پیشگیری‌ از آسیب ‌ها مهم‌ هستند.
 
- برای‌ افزایش‌ تدریجی‌ قدرت‌ خود، از تمرینات‌ وضعیت‌ دهنده‌ ساعد استفاده‌ کنید.
- قبل‌ از شرکت‌ در ورزش‌ ها به‌ ویژه‌ رقابت‌ ها، به‌ آهستگی‌ و به‌طور کامل‌ خود را گرم‌ کنید.

این‌ موارد به‌ تسکین‌ سریعتر علایم‌ و بهبودی‌ کمک‌ می‌ کند:
1- ماساژ درمانی‌
2- ممکن‌ است‌ مجبور باشید برای‌ بی‌حرکت‌ کردن‌ آرنج‌ از یک‌ اسپلینت‌ ساعد استفاده‌ کنید. در زمان‌ استفاده‌ از اسپلینت‌، ورزش زیر را ۴-۳ بار در روز انجام‌ دهید: بازوهای‌ خود را بکشید؛ مچ‌ دست‌ خود را خم‌ کنید؛ سپس‌ پشت‌ دست‌ خود را روی‌ یک‌ دیوار فشار دهید. آن‌ را به‌ مدت‌ یک‌ دقیقه‌ نگه‌ دارید.

3- در صورت‌ شکست‌ سایر روش‌های‌ درمانی‌ ممکن‌ است‌ آزاد کردن‌ تاندون‌ در اپی‌کوندیل‌ با جراحی لازم‌ باشد.
4- استفاده‌ از تسمه‌ آرنج‌ تنیس‌بازان‌ را هنگام‌ از سرگیری‌ فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری طبیعی‌ پس‌ از درمان مدنظر قرار دهید.

درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
- اگر شما یا یکی‌ از اعضای‌ خانواده‌تان‌ علایم‌ آرنج‌ تنیس‌بازان‌ را داشته‌ باشید.
- اگر علی‌رغم‌ درمان‌، علایم‌ ظرف‌ ۲ هفته‌ بهبود نیابند.

منبع : آکاایران

شما هم می توانید در مورد این مقاله نظر دهید